الخلیل امرنی والجلیل ینهانی

خداوند به براهیم دستور فرزند عزیز خود را قربانی کند و این را امتحانی قرار داد برای اینکه او را امام قرار دهد 

وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی ۖ قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ ﴿١٢٤﴾

(به خاطر آورید) هنگامی که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود. و او به خوبی از عهده این آزمایشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم!» ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من (نیز امامانی قرار بده!)» خداوند فرمود: «پیمان من، به ستمکاران نمی‌رسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند، شایسته این مقامند)».

وقتی ابراهیم از آزمون های خود سر بلند بیرون آمد خداوند او و فرزندان او را که ظالم نباشند لایق امامت قرار داد

 از نتایجی که می توان گرفت از این آیه این است مقام امامت از نبوت بالاتر است چون خداوند خلیل خود را پس از سال ها نبوت آن هم با چند امتحان از جمله بریدن سر فرزند امام کرد  

اما از نتیجه گیری های زیباتر این آیه قیاس عمل حضرت ابراهیم با امام حسین است اگر این کار (یعنی بریدن سر فرزند) این قدر در پیشگاه خدا مهم است که خداوند ابراهیم را لایق امامت می کند پس جزا و پاداش عمل امام حسن در کربلا چیست؟

خداوند چه میزان برای امام بی کفن ما که آن مصیبت عظما را در کربلا درک کرد ارتقا  مقام قائل شده است ؟

این سوال در ذهن من و همه شما جوابش آماده است چون دیده ایم و شنیده ایم که خداوند چه چیز های به امام حسین داد تا حدی که خاک مدفن حضرت محترم ترین و متبرک ترین خاک ها شد گریه کنان برای عزایش از آتش جهنم رهانیده شدند و...

ولی نمی دانم ، خدا میداند مقام حضرت چقدرربود و چقدر شد ؟

یا علی ...