چند وقتی هست که می خوام یک شعر در مورد جنگ عراق بنویسم اما هی نمی شد تا بالاخره امروز توفیق شداین شعر رو ( اسمش رو نمیشه گذاشت شعر شاید بهتره بگی قطعه ادبی ) بگم ولی قشنگ شد تا تهش بخونید و نظر بدید
به نام خدا
شعری ندارم اما...
دلی پر حرف...
دلی که گشته در این سینه زندانی ...
به خاطر یک عشق ...
یک عشق طولانی ...
یادمه وقتی بچه بودم وقتی عکسشو میدیدم میگفتم اینکیه که تو همه عکس هاش داره می خنده
برام جالب تر شد وقتی فهمیدم تو جنگ یه دستش رو از دست داده ...
اما امروز وقتی چند تا داستان ازش خوندم بیش ازقبل عاشقش شدم ...
بعدشم چند تا کلیپ شما هم دعوت می کنم ببینید
داستان ها از رجا
کلیپ ها از تبیان
پی نوشت : کسی که تو این عکس هست همونه که تو کلیپ داره ازش مصاحبه تهیه می کنه مثل اینکه خنده شدیدش تو این عکس به خاطر اینه که کلا با این رفیقش این شوخی رو داشته که همش با هاش مصاحبه می کرده
