شنیدن کی بود مانند دیدن؟!!!

صبح روزی که جوابهای کنکور اومد خیلی استرس داشتم وسط ماه رمضون بود منم مثل همیشه دیر از خواب پاشدم که یکی از بچه ها بهم خبر داد 4200 نه خیلی بد نه خیلی خوب ولی توقع من خیلی بهتر از اینا بود اما سعی کردم خودمو عادی نشون بدم اشکال نداره و خدا رو شکر و از اینجور حرفا ولی ته دلم یه چیز دیگه می گذشت اما هر چی بود باهاش کنار اومدم نمی دونستم همه چیز این دنیا حساب داره و شاید در آینده بگم خدا رو شکر که رتبم بهتر از این نشد 

گذشت و گذشت و توی انتخاب رشته دانشگاه قم رشته مهندسی عمران قبول شدم که مادرم بهم گفت دوست داشتم قم قبول بشی که تازه فهمیده بودم این داستان از کجا آب می خوره. توی کلاسمون حتی رتبه 1600 منطقه دو هم داریم که همین خودش باعث می شد بگم بابا پس جای خوبی قبول شدم 

اما حالا بعد 1 سال درس خوندن تو قم تازه فهمیدم ارزش دانشگاه ها فقط به رتبه علمی اونا نیس به توفیقاتی هست که آدم توش کسب می کنه اصلا حاضر نیستم دانشگاه خوب تهران قبول می شدم ولی خدای نکرده راهمو کج می رفتم 

همه اینا تو دلم زمانی می گذشت که دیشب جاتون خالی تو  حرم حضرت معصومه آقای میرباقری سخنرانی می کرد و بعدشم سید مهدی میرداماد مداحی کرد نمی دونید کنار حرم عمه امام جواد چه صفایی داشت؟

آدم خوبه بعضی اوقات  یکم صبر کنه ببین خدا براش چی مقدر کرده هر چی اون بخواد همون بهتره ولی همیشه ازش بخواهید مارو دچار امتحان های سخت نکنه

یا علی...