یادش به خیر وقتی بچه بودم دوست داشتم کاش یه حیون بودم مثلا مثل پرنده ها پرواز میکردم یا مثل حیوون های درنده نیرومندبودم وقتی بزرگ شدم فهمیدم انسان اشرف مخلوقاته و خدا رو شکر کردم که انسانم...
همینطور وقتی بچه بودم دوست داشتم حزئی ازطبیعت باشم مثل خورشید یا باد یا ابر یا آب یا .... اما وقتی بزرگ شدم فهمیدم ابر و باد ومه وخورشید وفلک در کارند تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری پس خدا رو شکر کردم.......
همینطور دوست داشتم مثل بعضی ها باشم مثل بعضی از رفیقام یا فوتبالیست ها یا.... اما وقتی بزرگ شدم دیدم که اون ها هم خیلی چیز ها ندارند که من دارم و خدا رو شکر کردم .....
بعضی وقت ها هم میگم کاش من یه آدم تو اروپا بودم اونم تازه با یه بابای پولدار اما بعد خدا رو شکر کردم که توی کشوری به دنیا اومدم که همه مسلمون و شیعه هستند اونا باید حسرت حال ما رو بخورند....
پس به داشته هات افتخار کن و هر دم خدات رو شکر کن
