تا حالا به این فکر کردید که چرا یه سری آدم ها سیگاری و معتاد میشن با اینکه همه میدونند این چیزا چه ضرری داره ...
وقتی از خود اینا می پرسی با لحن خسته ای می گن:"امان از رفیق بد!"
تا حالا فکر کردید خب چرا این همه جوون با رفیق بد به راه خلاف کشیده میشن ؟
مگه اینا دو تا رفیق آدم حسابی نداشتند که بهشون بگه این کارا خوب نیست؟
نه خیر اشتباه نکن، داشتند ،ولی رفیق های خوب تاثیرشون کمتر از رفیق بد بوده
یعنی نتونستن اون قدری که رفیق بد اونا رو منحرف میکنه اونا رو ارشاد کنند
یعنی یه میدونه برای مسابقه بین رفیق های بد و خوب هر کی پیروز شد اون کسی که این وسط هست مثل اونا میشه
ولی نمی دونم چرا از بد روزگار همیشه رفیق های سیگاری و خلاف کار بیشتر به دل آدم میشینند و آدم باهاشون حال میکنه
رفیق هایی که خودشون رو بچه مذهبی میدونند و تنها چیزی که از باهاشون بودن می بینی طعنه و تیکه و بد خلقیه
یکی نیس بگه مرد مومن یه بچه مذهبی اول از همه باید اخلاقشو درست کنه
نمی دونم چرا بعضی از این رفیق ها رو با اینکه آدم فقط یه بار تو هفته می بیندشون همون یه بار هم با آدم یه کاری می کنندکه بگه"ما را به خیر تو امید نیس شر مرسان"
اما بهترین رفیق آدم خداست اگه باور کنی جز اون کسی رفیقت نیس می فهمی رفیق یعنی چی و کجا به دردت می خوره
و اینکه بعضی راننده کامیون ها چه قشنگ به ما یاد می دن"رفیق بی کلک ،مادر"
و در آخر خوبه که آدم رفیقش یه شهید باشه مثل رفیق خوبم پسرک که شهید حاج رضایی رو انتخاب کرده
پی نوشت1: یه وقت فکر نکنید من سیگاریم!
پی نوشت2:از تمامی دوستان خواهشمندم هم به خودشون بگیرند هم نگیرند!
پی نوشت3: نمی گم خودم امام زاده ام قبول دارم خیلی وقت ها اشکال کار از خودمه
پی نوشت4:همیشه خدا رو رو شاکرم که اینقدر رفیق خوب دارم
پی نوشت5:امیدوارم کسی دلخور نشه نمی خوام کسی فکر کنه دارم اونو شماتت می کنم
پی نوشت6:تولد امام باقر و حلول ماه رجب هم مبارکتون باشه
