چند وقتی هست که می خوام یک شعر در مورد جنگ عراق بنویسم اما هی نمی شد تا بالاخره امروز توفیق شداین شعر رو ( اسمش رو نمیشه گذاشت شعر شاید بهتره بگی قطعه ادبی ) بگم ولی قشنگ شد تا تهش بخونید و نظر بدید
به نام خدا
شعری ندارم اما...
دلی پر حرف...
دلی که گشته در این سینه زندانی ...
به خاطر یک عشق ...
یک عشق طولانی ...
وقتی حرف از حضرت اباالفضل میشه همه یاد دلاوری و جنگ آوری می افتند اما حضرت اباالفضل فقط تو داستان کربلا نشون داد به خوبی تو مکتب علی و اولادش درس یاد گرفته خیلی حرفه که تا دم آب بری و آب نخوری دیشب تو خوابگاه آب خوردنمون تموم شد در خوابگاه بسته بود منبع آب خوردن هم به ته کشید قبلش هم غذایی خورده بودیم که فوق العاده باعث تشنگی میشه تو اون هوای گرم طبقه ها رو کلی بالا و پایین شدیم اما آب گیر نیومد خلاصه با لب تشنه خوابیدیم ولی حتی خوابمون نمی برد خلاصه تازه اون موقع قدر آب رو می دونی ولی آفرین بر این انسان بی نظیر تاریخ که آب رو شرمنده خودش کرد به قول مجید تال (پدر خاک علی و پدر آب تویی)
شعر مجید تال رو در ادامه آوردم حرف نداره حتما بخونید اونم با دقت
تا حالا به این فکر کردید که چرا یه سری آدم ها سیگاری و معتاد میشن با اینکه همه میدونند این چیزا چه ضرری داره ...
وقتی از خود اینا می پرسی با لحن خسته ای می گن:"امان از رفیق بد!"
تا حالا فکر کردید خب چرا این همه جوون با رفیق بد به راه خلاف کشیده میشن ؟
مگه اینا دو تا رفیق آدم حسابی نداشتند که بهشون بگه این کارا خوب نیست؟
نه خیر اشتباه نکن، داشتند ،ولی رفیق های خوب تاثیرشون کمتر از رفیق بد بوده
یعنی نتونستن اون قدری که رفیق بد اونا رو منحرف میکنه اونا رو ارشاد کنند
یعنی یه میدونه برای مسابقه بین رفیق های بد و خوب هر کی پیروز شد اون کسی که این وسط هست مثل اونا میشه
ولی نمی دونم چرا از بد روزگار همیشه رفیق های سیگاری و خلاف کار بیشتر به دل آدم میشینند و آدم باهاشون حال میکنه
رفیق هایی که خودشون رو بچه مذهبی میدونند و تنها چیزی که از باهاشون بودن می بینی طعنه و تیکه و بد خلقیه
یکی نیس بگه مرد مومن یه بچه مذهبی اول از همه باید اخلاقشو درست کنه
نمی دونم چرا بعضی از این رفیق ها رو با اینکه آدم فقط یه بار تو هفته می بیندشون همون یه بار هم با آدم یه کاری می کنندکه بگه"ما را به خیر تو امید نیس شر مرسان"
اما بهترین رفیق آدم خداست اگه باور کنی جز اون کسی رفیقت نیس می فهمی رفیق یعنی چی و کجا به دردت می خوره
و اینکه بعضی راننده کامیون ها چه قشنگ به ما یاد می دن"رفیق بی کلک ،مادر"
و در آخر خوبه که آدم رفیقش یه شهید باشه مثل رفیق خوبم پسرک که شهید حاج رضایی رو انتخاب کرده
پی نوشت1: یه وقت فکر نکنید من سیگاریم!
پی نوشت2:از تمامی دوستان خواهشمندم هم به خودشون بگیرند هم نگیرند!
پی نوشت3: نمی گم خودم امام زاده ام قبول دارم خیلی وقت ها اشکال کار از خودمه
پی نوشت4:همیشه خدا رو رو شاکرم که اینقدر رفیق خوب دارم
پی نوشت5:امیدوارم کسی دلخور نشه نمی خوام کسی فکر کنه دارم اونو شماتت می کنم
پی نوشت6:تولد امام باقر و حلول ماه رجب هم مبارکتون باشه
روز مادر هر چی اومدم مطلب بزنم دست و دلم به کیبورد نرفت که نرفت
اما واقعا حیفه برای حضرت زهرا حرفی نزنیم
دیروز دلم حسابی گرفت توی هوای گرم این روز های قم پا شدم برای تبریک رفتم حرم حضرت معصومه درسته بعد از ظهر ساعت 3/5 4 حرم خلوته اما همون حرم خلوت کلی باهات حرف میزنه نمی دونم چرا همش یاد علامه مرعشی و خوابش می افتادم که بهش گفته بودند اگه خواستی حضرت زهرا رو زیارت کنید برید قم و حضرت معصومه رو زیارت کنید خلاصه حال و هوای عجیبی بود جاتون خالی ...
تا حالا به جایگاه حضرت زهرا فکر کردیم به این چرا این همه تو فاطمیه تو سر کله خودمون می زنیم...
به اینکه چرا روز تولد ایشون شد روز مادر ...
به اینکه اونقدر جایگاه ایشون برای پیامبر رفیعه که یک سوره قرآن شش دونگ برای ایشونه...
یادمون باشه ایشون شافعه روز محشرند ...
یادمون باشه که یه روز میگیم کاش بیشتر به چادر خاکی ایشون چنگ زده بودیم...
یادمون باشه ...
مادرم درود بر تو که به من یاد دادی مادر همه ما حضرت زهراست...
روزت مبارک...
نمی دونم صحبتم رو از کجا شروع کنم از اینکه 4 سال پیش وقتی از کربلا بر می گشتیم تز روشن فکری داشتم و می گفتم عیبی نداره حرم امام حسین تو قلب عاشقاش هست
با خودم فکر می کردم به 1 سال نرسیده دوباره بر می گردم و حرم امیرالمومنین رو می بینم . یه جورایی به خودم امید میدادم اونم امید الکی
اما بعد برگشتن تا 1 هفته تقریبا هر شب خواب کربلا رو میدیدم فهمیدم اون مداح برا چی میگه به کربلا اومدم این دل جا مونده تو حرمت ...
اما قضیه فقط به اینجا بر نمی گرده این سالی که گذشت هم پدر و مادرم رفتند کربلا هم چند تا از دوستام که آخرشون همین رفیق گلم قرار دل بود به اضافه یکی از فامیلای نزدیکمون که روحانی کاروانه ،امسال 3 بار رفت کربلا حتی روز اربعین کربلا بود همین طور موقع تحویل سال !
خلاصه دیروز توی همایشی که تو دانشگاهمون بود قرعه کشی سفر کربلا برای حاضرین در همایش گذاشته بودند ولی باز هم حسرت کربلا به دل ما موند و اسممون در نیومد
وقتی از راهیان برمیگشتم کتاب مسافر کربلا که مال یکی از دوستام بود رو گرفتم و مطالعه کردم. این کتاب خاطرات و زندگی نامه شهید علیرضا کریمی هست
که به مسافر کربلا مشهوره چون تو آخرین نامش گفته به امید دیدار در کربلا ...
تازه خیلی ها هم ازش کربلا گرفتند و رفتند
حرف دل: علیرضا پیش ارباب یاد ما باش ، ما رو هم بطلب که دیگه دوری حرم کار سختیه
پی نوشت: در مورد هدر جدید هم نظر بدید ( شخص توی عکس خودم هستم توی فکه، عید امسال)
گفتم برای شهادت حضرت چی بهتر از داستان زیبا از ایشون اونم از کتاب 1001 حکایت اخلاقی گشتم یه داستان کوچک ولی زیبا پیدا کردم:
مردی به زن خود گفت : از فاطمه زهرا(س) بپرس آیا من از شیعیان آنهایم؟ آن زن پرسید ، حضرت فرمود اگر از آنچه نهی کرده ایم دوری کنی از شیعیان مایی، و گرنه نیستی . جواب را برای شوهر خود آورد
شوهرش از شنیدن این پاسخ بسیار ناراحت شد و گفت : وای بر من ! چگونه ممکن است انسان پاک باشد و از او گناهی سرنزند ، در این صورت در آتش جهنم جاودان خواهم بود ، زیرا هرکس از شیعیان ایشان نباشد در جهنم است . آن زن گفتار شوهر خود را برای حضرت زهرا (س) نقل کرد فاطمه زهرا(س) فرمود : به شوهرت بگو آن طور که فکر کرده ای نیست ، زیرا شیعیان ما از بهترین مردمان بهشت هستند .
آنها برای پاک شدن از گناه به گرفتاری های دنیا مبتلا می شوند و یا در قیامت رنج و سختی می بینند یا در طبقه ی اول جهنم کیفر خواهند شد و پس از این که پاک شدند به واسطه ی محبت ما از آن جا نجات یافته در بهشت مسکن می گیرند
منبع : کتاب 1001 حکایت اخلاقی ج 1 ص 543 به نقل از پند تاریخ ج3 ص 96
ما برگشتیم از یه سفر خاطره انگیز از جایی که امسال شده بود عین بهشت به خاطر بارندگی زیاد سر سبز شده بود و واقعا حرف نداشت تمام خاکش باهات نفس می کشید انگار روضه می خوند و تو هم لا جرم گریه می کردی
درسته شوخی ها و مسخره بازی بچه ها بعضی وقت ها از معنویت سفر کم می کرد ولی باز هم همونم یه طور دیگه بود واقعا جاتون خالی ما که دلمون برنگشته تنگ شده نمی دونم سال دیگه قسمت بشه یا نه ولی امیدوارم لایق باشیم
کلی دوست خوب پیدا کردم که یه بخش دیگه این سفر بود دوست هایی که هر کدوم از اون یکی بهتر بودند
واقعا عجب سفری بود ...
یادم میاد 4 سال پیش وقتی از راهیان نور بهتر بگم شلمچه برگشتم یه هفته بعدش رفتم کربلا به خاطر همین تو ی ذهنم یه ارتباط عجیب بین کربلا و شلمچه ایجاد شد یه پل ارتباطی ،امسال هم این اتفاق برای دو تا از دوستام پسرک (که امروز قرار بود بره کربلا ) و قرار دل (که الان شلمچه هست برای خادمی و وقتی برگرده میره کربلا) افتاد واقعا ارتباط عجیبی بین این دو جا هست اگه بخواهی میگیری ازشون (منظورم شهداس)
ما هم راهی ( منظورم راهیان هستش) هستیم ان شاءالله دوشنبه چهارم اگه عمری باشه خدا بخواد میرم سری به رفیقام بزنم سه سالی هست نرفتم دلم حسابی تنگ شده
امیدوارم بالاخره این هجران طولانی(منظورم کربلاس) به وصل منجر بشه چون دوری هر کسی رو میشه تحمل کرد الا ارباب خوبی ها همونی که من رو در عین بی لیاقتی 4 سال پیش دعوت کرد و بعدش درد فراقش رو بهم چشوند تا بیشتر عاشقش بشم تا بهتر تو روضه ها درک کنم تا بهتر بفهمم یعنی چی وقتی میگن صفا و مروه دیده ام دور حرم دویده ام... چون خدا رو شکر این شعر و 4 سال پیش کامل درک کردم چون خدا رو شکر همه جا رفتم درسته موقع حج خیلی کوچیک بودم ولی رفتم خدا کنی هر کسی که نرفته بره ( منظورم کربلاس نه حج)
خدا حافظ ،برگشتم عکس ها و طرح های جنوب رو اگه شد براتون میذارم
یا علی ...
اون قدیم قدیما (البته خود ما هم نبودیم) وقتی عید میشد شاید حال مردم مثل ما نبود (توی یه زندگی پر از شلوغی و بدو بدو و مثل الان) همه فکو فامیل کنار هم بودند و از خوب شدن آب و هوا موقع عید استفاده می کردند حال آدما مشتی میشد طبع شعر ها وا میشد و کلی غزل می گفتن و خلاصه دلم براتون بگه کلی حال میکردن اما...
اما الان وقتی عید میشه اولین کاری می کنند جلوی تلوزیون میشینند و منتظرند ببین این جعبه تو عید چی براشون داره همش میرن مهمونی و چشمشون به دست صابخونس و منتظر عیدین و می خورند نه به جیب صابخونه نه به شکم خودشون رحم می کنند و یادشون میره هدف اصلی این دید و بازدید ها اصلا چیه
خلاصه سرتون و در نیارم عوض شدن آدما دیگه زندگی هامون یه طور دیگه شده فرق می کنه
خدا آخر و عاقبت نسل بعد ما رو ختم به خیر کنه
دریافت